Nog niets zeggen s.v.p.

Gefeliciteerd!!

Deze week zag ik het weer een keer gebeuren. Ik zit dan met plaats vervangende buikpijn naar het scherm te staren. Een lieve kleine baby was geboren, de trotse oma had in alle enthousiasme en emotie een aantal mensen ingelicht via whatsapp, en de kersverse ouders werden online gefeliciteerd met dit heugelijke feit. Maar zelf hadden ze nog niet de kans gehad om dit kenbaar te maken aan de wereld.

,,Ik zie dat je vannacht om 04:27 voor het laatst online was, mag ik je nu feliciteren?????”

Voorop: het is prachtig om te zien hoe welkom de nieuwe baby is! En in al die blijdschap wil je natuurlijk de mensen die je lief zijn betrekken. En met al die telefoons en sociale media bereik je ook snel een boel mensen. Maar alsjeblieft, mensen: Stop. Er.Mee. Het is niet jouw nieuws om te delen.
Het is niet leuk voor de nieuwe ouders  mensen op te bellen, vol spanning, om  te mogen vertellen dat de baby er is, hoe de baby heet en hoe alles is gegaan …. en de andere kant van de lijn is al op de hoogte.  Het is nog veel vervelender wanneer iedereen in je omgeving het al weet, omdat iemand op Facebook jullie al openbaar heeft gefeliciteerd. Dan ontneem je in 1 klap alle kansen op die bijzondere telefoontjes (en dus ook herinneringen), maar is het ook nog eens een inbreuk op de privacy. Ja dat klinkt heel heftig, ik weet het! Maar  “once out in the open” , is er geen weg meer terug en zullen de nieuwe ouders overspoeld gaan worden met felicitaties in alle vormen. En nee, ik wil niet ondankbaar overkomen. Het is oprecht heel mooi dat mensen zo blij zijn met een geboorte, maar als nieuw gezin heb je ook even een moment nodig om te aarden, aan elkaar te wennen en te herstellen. Die cocon waarin je je samen die eerste dagen begeeft, is niet alleen heerlijk maar ook broodnodig. Om te hechten, om elkaar te leren kennen en ga zo maar door.

WhatsApp stalker
,,Ik zie dat je vannacht om 04:27 voor het laatst online was, mag ik je nu feliciteren?????”
Met wat? Dat ik wakker werd met een volle blaas? Uit mijn bed wist te klimmen, daarbij een, niet flatteuze en nogal harde, scheet liet terwijl ik over mijn al klaarliggende matrasbeschermer heen knisperde en glibberde. Ja zeg het maar hoor, misschien heb ik iets gemist ofzo.
Het is inderdaad ondertussen al koffietijd. Maar ik wist niet dat ik nu een verplichting had tot inchecken ieder uur, omdat anders iedereen denkt dat ik vol in de weeën zit.

TIP Doe je zelf een plezier. Zet de functie uit dat mensen kunnen zien op welk tijdstip je voor het laatst online bent geweest. Want mensen in je omgeving gaan serieus kijken wanneer dat was, hoe lang er nu tussenzit, en of ze weten wat je in die tussentijd hebt gedaan. En anders denkt iedereen oprecht dat je bezig bent met bevallen. Bij onze jongste probeerde ik trucjes uit, of ik wel berichten kon lezen zonder dat een ander kon zien dat ik WhatsApp had geopend ( het systeem met de blauwe vinkjes bestond nog net niet). Dan zag ik bijvoorbeeld een appje, maarja… Ik wilde wel weten wat er in stond, maar ik wilde niet perse reageren meteen. En we weten allemaal, dat is natuurlijk het meest onbeleefde ever. Niet meteen reageren op een appje. Want we zitten allemaal heel de dag braaf klaar met de pootjes omhoog te wachten tot iemand je iets stuurt.  Maargoed,  ik ging dan kijken of ik het wel kon lezen in de vliegtuigstand, en dan met de telefoon van mijn man er naast of hij dat dan toch zou registreren. En ik kreeg dikwijls berichten hoor. Vrienden of familie met nachtdienst, kleine kinderen of zelf zwanger:  ,,he. ben je wakker! Betekent dit….”?. Echt het hele concept privacy was foetsie.
Ook kun je je status aanpassen naar bijvoorbeeld “niet storen”.

Doe je zelf dus een plezier, en zet de statusvermelding uit van WhatsApp. Dan kun je weer naar hartelust de app openen wat je wilt. En voor de mensen die dit lezen en zichzelf hier in herkennen: Doe het nou gewoon niet…. En als je het wel doet, zeg er dan niets over tegen de zwangere.

Facebook
Op Facebook zwermt het van de mensen die we “kennen”. Vrienden van vrienden en kennissen van hen, heel de wereld komt samen op Facebook. Reageer ik op het bericht van een vriendin, heeft zij uiteraard een openbaar profiel, en heb ik dat niet door, en dan kan mijn hele timeline dat lezen. Het gezegde “news travels fast” is nog nooit zo accuraat geweest als nu. Mensen moeten daar echt eens bewuster mee leren omgaan. “Ja ik zag je moeder al aan die tante van je schrijven dat ze zo richting de stad zouden rijden”. De stad waar het ziekenhuis staat waar jouw bevalling vermoedelijk wel eens plaats zou kunnen nemen. En tadaaa, mensen slaan aan het nadenken, aan het onderzoeken en aan het (openbaar) gissen. Zelfs wanneer je zelf niet op Facebook zit, dikke kans dat je er wel (indirect) op staat. Sinds Facebook hebben we natuurlijk gewoon geen offline leven meer. Althans, het bestaat niet wanneer er geen bewijslast is op Facebook. Tenminste, dat is de indruk die ik heb gekregen. Mensen die inchecken op openbare plekken waar ze zijn, of je kopje koffie met locatieweergave.

Ouders op Facebook feliciteren, of hen taggen in een bericht, een selfie bij het ziekenhuis, weet ik veel wat er zou kunnen hinten naar het feit dat de baby geboren is, moet je gewoon voor je houden. Ik begrijp oprecht hoe blij en trots je bent, en enorm sterk de behoefte voelt om er ook maar IETS over te zeggen. Maar het is, nogmaals, niet aan jou.
En ik heb heel wat “slim bedachte” voorbeelden voorbij zien komen de afgelopen jaren.
Van berichten als “nou dat zal wel geen koken worden vanavond” , ,,Sommige dingen doen je alles laten vergeten” , ,,Wat vloog daar nou voor zwar-wit gevaarte”? En ga zo maar door. Ja 1+1=2 (ja, nog steeds) en het grote nieuws is er dus al uit.

TIP Gelukkig kun je op Facebook een aantal instellingen wijzigen omtrent je privacy. Zet bijvoorbeeld uit dat mensen een bericht op je tijdlijn kunnen plaatsen, of dat ze je kunnen taggen.

Voorbereiden

Ik vind het zelf gewoon erg jammer dat dit nodig zou moeten zijn, ik zou zo graag zien dat mensen zich beter beseffen wat ze online zetten. Zou je het over het schoolplein schreeuwen? Waarom dan wel over internet….. En een kaar ontvangen is overigens ook veel leuker dan een getypt berichtje in welke vorm dan ook. Veel mensen feliciteren je online, vragen hoe het was en vervolgens is dat het dan ook. Hun drang naar informatie is vervuld en klaar. MAAR. Het vertellen over de bevalling, de ervaringen delen met mensen is erg goed voor de verwerking van deze mega belevenis. Zou de situatie nu zo zijn, had ik dit blog niet hoeven schrijven, dus ik doe het wel.

Ik wind er niet graag doekjes om, maar wil absoluut nooit iemand kwetsen. Inclusief mijzelf en ons gezin. Dus koos ik voor een andere weg en dat was het online en offline vooraf aangeven wat ik wel en niet wilde. Nouja, dat deed ik na de eerste dan.
Ik deed dat door mensen dat te vertellen wanneer ik ze sprak. Mijn ouders wisten bijvoorbeeld dat wij niemand in zouden lichten voordat de oudste kennis had kunnen maken met de baby (en 2,5 jaar later de oudste twee met de baby). En dat heeft niets te maken met dat je mensen geen onderdeel wilt laten zijn van deze bijzondere gebeurtenis, of dat je het geheim voor ze wilt houden. Maar omdat je eerst als gezin de kans nodig hebt om samen op te starten. Dat moment heb je maar 1 keer, en is zo enorm belangrijk. De baby is een uur, of misschien zelfs wel een dag, later echt niet minder bijzonder. Maar voor het nieuwe gezin is het wel van onschatbare waarde.
Wanneer je vooraf je gevoel/je idee voorlegt aan mensen zullen ze dit ongetwijfeld begrijpen en juist gewaardeerd voelen omdat ze duidelijk belangrijk genoeg voor jou zijn dat ze er over verteld worden. Het kan wellicht ook tot een mooi gesprek leiden, over hoe zij dat ervaren hebben toen hun kind geboren werd.

Je kunt dit in een gesprek doen met de mensen die dichtbij je staan. En voor de mensen die wat verder van je af zijn, maar voor wie je het allemaal wel duidelijk wilt hebben, kun je kiezen voor een andere aanpak. Bijvoorbeeld met een gedichtje of grappige tekst. Ik heb er een paar voor je gemaakt, die kun je dan makkelijker delen op (bijvoorbeeld) Facebook. Op mijn bedrijfspagina maak ik een speciaal album aan met deze teksten, die mag je naar hartenlust delen/inzetten.

Hoe is jouw ervaring hiermee?  En heb je wellicht nog goede tips? Schrijf een reactie!